| |
| ( မဇၥ်ိမ ကဗ်ာမွ ရယူသည္) |
 တလိပ္လိပ္ တက္လာတဲ့ဖုန္လံုးၾကီးေတြထဲက တိုးထြက္လာ ဆံပင္ေတြ၊ မ်က္ခံုးေမႊးေတြ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔ ႏွင္းလူ။ အလင္းနဲ႔ ကန္းေနတဲ့ ၿမိဳ႕ၾကီးေပါ့ သူစိမ္းဆန္ ရန္လိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြကို ေက်ာထဲ စိမ့္သြားေစခဲ့။ အေရျပားေတြ ပိန္႐ႈံ႕ေျခာက္ကပ္သြားတဲ့အထိ ေသြးကိုစုပ္ယူရင္ ဝဖီးလာ ဟိုမွာဘက္ အေမွာင္ျခမ္းရဲ႕ ငိုသံေတြဟာ ၿမိဳ႕ၾကီးကို ထိမွန္ေတာ့ ပန္းေတြပြင့္ အဲဒီပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ အလွဆင္ထားတာေပါ့။ တခါက ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲ က်က္စားခဲ့တဲ့ သားရဲတေကာင္ ၿမိဳ႕ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ၿမိဳ႕ၾကီးတၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္ေလရဲ႕။ ။ ေအာင္မိုး (မွတ္ခ်က္။ ။ စာေပကင္ေပတုိင္ဟု နာမည္ဆိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ၾကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ စာေပစိစစ္ႏွင့္ မွတ္ပံုတင္ဌာနက ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္ ပယ္ခ်ခဲ့သည့္ ကဗ်ာတပုဒ္ ျဖစ္သည္။ ကာယကံရွင္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံႏိုင္ျခင္း မရွိပါ။) |
15 October, 2009
သူစိမ္းၿမိဳ႕ေတာ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.jpg)
0 comments:
Post a Comment