အရက္ႏွင့္ ျမန္မာ့လူမႈ၀န္းက်င္

တေလာက မေလးရွား ရုပ္သံလိုင္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ TV3 မွာ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို အမွတ္မထင္ေတြ႔ လိုက္ရတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့သတင္းဆိုေတာ့ ပိုၿပီး အာရုံစိုက္လိုက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သတင္း ပံုရိပ္ေတြက အရက္ပုလင္းနဲ႔ ေသာက္လက္စခြက္မ်ားနဲ႔ ျမန္မာလိုေရးထားတဲ့ ဆိုင္နာမည္ စတာေတြကိုေနာက္ဆက္တြဲေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒီသတင္းကို က်ေနာ့္ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဒီႏိုင္ငံသားမ်ား မၾကည့္ျဖစ္ပါေစနဲ႔ ႀကိတ္ဆုေတာင္းေနမိခဲ့တယ္။
ပီနန္းဘက္မွာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မံုရြာသားတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အလုပ္ကိုေလးစားတယ္။ OT အၿမဲဆင္းတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ OT မဆင္းပဲ အလုပ္က ေစာေစာစီးစီးျပန္လာတယ္။ ေနမေကာင္းလို႔လား ဒါမွမဟုတ္ ညက အိပ္ေရးမ၀လို႔ ေစာျပန္တာလားသတင္းေမးမိတယ္။
" ဒီကေန႔ည က်ေနာ္တို႔ရြာမွာ ဘုရားပြဲရွိတယ္။ ဒီလိုညမ်ဳိး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူအရက္ ေသာက္ခဲ့ၾကတာကို ျပန္ၿပီးသတိရလို႔ ဒီေန႔ေစာေစာျပန္လာခဲ့တာ" တဲ့…။
ၿပီးေတာ့ ကုန္စံုဆိုင္ေလးဘက္ထြက္သြားၿပီး ျပန္လာတဲ့အခါ လက္ထဲမွာက ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ အနက္ေရာင္နဲ႔ ထုပ္ထားတဲ့ အရက္ပုလင္းျပားေလး တစ္လံုးနဲ႔ အျမည္းအတြက္ တိုလီမိုလီေတြ ပါလာေတာ့တယ္။
အမွတ္တမဲ့ႏႈတ္ဆက္သလို သတင္းေမးသလို ေျပာေနက်စကားေလးရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ေတြးစရာေတြ ပါလာခဲ့တယ္။ အရမ္းကိုလည္း အံ့အားသင့္သြားတယ္။ ဘုရားပြဲရွွွွွွွွွိ၍ အရက္ေသာက္ျဖစ္သည္-တဲ့။
*****************************************************************
အဲဒီညမွာ အိပ္မေပ်ာ္တာနဲ႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္ေတြးေနမိတယ္။ က်ေနာ္တို႔၀န္းက်င္ဟာ အရက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းလက္ခံလာခဲ့ေသာ ၀န္းက်င္တစ္ခုျဖစ္ေနၿပီလားဆိုတဲ့အေတြးပါ။ ဟိုးတုန္းက ျမန္မာေတြဟာ အရက္ရဲ႕ ဆိုးျပစ္ေတြကိုညႊန္းခ်င္လို႔ အရက္ေသစာဆိုတဲ့ စကားလံုးသံုးခဲ့ဟန္တူပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံက မြတ္စလင္ဘာသာ ကိုးကြယ္ၾကလို႔ လူျမင္ကြင္းမွာ ေသာက္လို႔မရတာတို႔ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ေရာင္းခြင့္မရွိတာတို႔ကို ဒီႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာတိုင္းသိၾက သတိထားမိၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ အရက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး "ကိစၥ မရွိဘူး။ ေသာက္ပါေစ"လို႔မ်ား အထူးအခြင့္အေရးေပးမထားပါဘူး။ သူမ်ားဘာသာထက္ တစ္ျပားသားမွမေလ်ာ့ပါ။ အႀကီးအက်ယ္ တားျမစ္ထားတယ္။ ဒီလို တားျမစ္ထားတာျခင္းအတူတူု ကိုယ့္ဘာသာတရားဟာ အေလးစားခံရမႈနည္းတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ တစ္စတစ္စနဲ႔ ျမန္မာ့လူအဖြဲ႕အစည္းမွာ လူမႈေရးအရ-ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ခပ္ယဥ္ယဥ္ေလး ေနရာယူလာမွန္းမသိ လက္ခံလာခဲ့ၾကတာအမွန္ပါပဲ။
ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲလို႔ စဥ္းစားမိရင္ ျမန္မာျပည္မွာက ၁၂-ရာသီလံုးလိုလို ပြဲလမ္းသဘင္ရွိပါတယ္။ ဒီကေန႔ ေခတ္မွာ အရက္မပါရင္ ေပ်ာ္လို႔မရၾကေတာ့သလို ပီပီျပင္ျပင္ႀကီးကို ျဖစ္လာပါတယ္။ ဧည့္သည္ကို ဧည့္၀တ္ျပဳတဲ့ေနရာမွာလည္း အရက္၀ိုင္းဖြဲ႔လိုက္တာပဲ။ အိမ္ရွင္က ဒီလိုလုပ္ေတာ့ ဧည့္သည္ကေရာ ျငင္းေလမလား။ ျငင္းတဲ့သူက ရွိေတာ့ရွိမယ္ ရွားပါတယ္။ ေသာက္ရင္းစားရင္း စကားစျမည္ေျပာၾကရင္း ႏွစ္ပက္ သံုးပက္ေလာက္ ၀င္လာေတာ့ အခုမွျမင္ဖူးေတြ႔ဖူးၾကတဲ့သူေတြက ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြလိုပဲ ခ်က္ျခင္းႀကီးကို တရင္းတႏွီးျဖစ္သြားၾက။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ခဏေလး ရူးသြားတာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မေကာင္းတာကို လုပ္ရမွာ ရွက္တတ္တဲ့ စိတ္ဟာ ထင္ရာကို တမင္ထလုပ္ရင္း သတၱိေတြေကာင္းလာသလိုလို အခန္႔မသင့္ရင္ ရန္ျဖစ္စကားမ်ားတတ္ၾကပါေရာ။ အမူးေျပတဲ့ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ဟာ ညကမူးေနတုန္းျဖစ္သမွ် ျပႆနာေတြ ၿပီးမသြားတဲ့အျပင္ တကယ္နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႕ ေျဖရွင္းရၿပီဆိုျပန္ေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္သိမ္ငယ္စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႔ အေတာ့္ကိုသနားစရာေကာင္းတဲ့သူမ်ား ျပန္ျဖစ္သြားရျပန္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔သိထားၿပီးသားတစ္ခုလဲ ရွိေသးတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာႀကီးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြထက္ အကဲပိုတဲ့ အလံကို အကၤ်ၤီလုပ္၀တ္လို႔ ေနေနသာသာ ေခါင္းမွာစည္းလို႔မရတဲ့ တိုင္းျပည္။ ကုလသမဂၢမွာ BURMA ကို MYANAMR လို႔ေခၚဖို႔ အမည္ ေျပာင္းခဲ့တ တိုင္းျပည္။ ႏိုင္ငံတကာအစည္းအေ၀းေတြမွာ MYANMAR လို႔ မေခၚလို႔ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္၀င္းက အေမာက္ေထာင္ျပခဲ့ဖူးရသည့္ နာမည္။ တန္ဖိုးထားၾကတယ္ဆိုပဲ။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ မ်က္လံုးထဲ Myanmar ဆိုတဲ့ေဘးမွာ Beer ဆိုတဲ့စာလံုးေပါင္း၊ Myanmar Wisky- Myanmar Rum ဆိုတဲ့ စာလံုးေပါင္းေတြပဲ ေျပးေျပးျမင္ေယာင္မိတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အမည္နာမဟာ အရက္ပုလင္းက တရား၀င္ကပ္ခြင့္ရတဲ့ တံဆိပ္တစ္ခု ျဖစ္ေနတာဟာ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္ယူစရာလား။ ျမန္မာဆိုတာ အရက္ခ်က္ေရာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုလား။
ဘုန္းႀကီးေတြက တရားေဟာၿပီး အစိုးရက ေၾကာ္ျငာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အရက္ခ်က္ေရာင္းေနမွေတာ့ သူရာေမရယဟာ လူငယ္ဘ၀ေတြအတြက္ေတာ့ ပူပန္စရာျဖစ္လာမွန္း ထုတ္လုပ္သူအစိုးရကေရာ မသိဘဲေနပါ့မလား အေတြးေတြ ခပ္ဆိုင္းဆိုင္းျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ ။